تأثیر تمرین نوروفیدبک بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند

زمینه وهدف ؛ باتوجه به این که از اصلی ترین عوامل زمین خوردن در بین سالمندان ضعف عملکرد عصبی و عضلانی و عدم تعادل می باشد موضوع تعادل و و باز توانی آن مورد توجه محققان قرار گرفته است هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تمرین نروفیدبک برروی تعادل ایستا و پویای مردان سالمند بود. روش پژوهش ؛حاضر نیمه تجربی و با پیش آزمون پس آزمون می باشد، 15 آزمودنی ها با دامنه سنی 172/4 ± 65 به مدت 10جلسه 30 دقیقه ای مورد تمرین نوروفیدبک قرار گرفتند. تعادل آزمودنی ها با آزمون های شارپند رومبرگ و برخاستن و رفتن اندازه گیری شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مناسب شامل آزمون t وابسته در محیط نرم افزار v20.spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها؛ نتایج میانگین و انحراف استاندارد زمان تعادل پویا قبل از تمرین نوروفیدبک برابر با (758/2 ± 696/11)، و بعد از تمرین نوروفیدبک برابر با (198/2 ± 528/8)، و زمان تعادل ایستا قبل از تمرین نوروفیدبک برابر با (560/1 ± 122/51)، و بعد از تمرین نوروفیدبک برابر با (085/1 ± 245/58) بدست آمد است. نتیجه گیری ؛ با توجه به سطوح معنی داری به دست آمده با 95 درصد اطمینان می توان گفت تمرینات نوروفیدبک بر تعادل ایستای(013/0=p)، و پویای (003/0= p)، سالمندان تاثیر دارد. که با توجه به نتایج حاصل می توان از تمرینات نوروفیدبک برای افزایش تعادل سالمندان که یکی از فاکتور های مهم در دوران سالمندی می باشد، استفاده کرد.